We wachten ...
We wachten allemaal zo vaak en ik dus ook op ‘het juiste moment’, ‘de perfecte content, ‘de juiste setting’, ‘het juiste gevoel’, ‘de tijd’, ...
Terwijl al dat wachten ons heel weinig tot niets oplevert. Het creëert zelfs vaak een onderhuidse frustratie die zich kan uiten op zowel fysiek als mentaal vlak waar velen zich totaal niet van bewust zijn. Hartkloppingen op momenten dat je niet weet waarom, een druk op de borst, slecht slapen, hoofdpijn, ja zelfs in gewicht bijkomen ... Het hele systeem wordt verstoord omdat je iets onderdrukt dat zich wil tonen, zich wil laten horen, of laten zien. ’t Is onnatuurlijk om die stroom tegen te houden maar waarom doen we het dan toch zo vaak en vooral, wat kunnen we doen om dit tegen te gaan?
’t Is vaak uit angst voor 1001 dingen die kan maken dat we onszelf in wachtmodus zetten. Angst voor oordeel, angst voor verlies, wat gaan ze denken, angst voor zoveel dingen. Hoe meer angst hoe groter de kans dat datgene waarvan gans je lichaam en ziel zegt “doe het gewoon” ook het ding is dat je absoluut mag doen.
T juiste moment zal er nooit zijn, de perfectie valt niet na te streven, de tijd zal je nooit hebben als je t andere uiterste van het continuüm niet kan zien. Want wat gebeurt er als we in angst zitten? Dan denken we niet meer in functie van mogelijkheden. Dan zien we nog enkel wat er fout kan lopen, dan is er geen ruimte voor wat wel kan.
Dan is er geen ruimte voor de opties die er in even groot volume zijn dat dit wel tot een positief resultaat kan leiden.
Er komt dus ruis op de lijn van ons gevoel waar het verstand de bovenhand wil nemen. De eeuwige ratio die zoveel denkt te kunnen weten maar helemaal niets ‘weet’ of begrijpt van de materie van het hart.
Wat ik doe om beweging te krijgen in mijn systeem als bovenstaande zich voordoet? Letterlijk ‘in movement’ gaan. Gaan sporten, dansen noem maar op maar beweging doet gronden. Het is zo dat vandaag mijn wil terug ontstaan is om deze korte blog te schrijven en mezelf te beloven dat ik hetgeen ik de afgelopen maanden aan wijsheid heb zitten verzamelen met de buitenwereld ga delen.
Puur en onversneden omdat ‘de tijd’ me nu even gestolen kan worden. Omdat de drang naar perfectie me vandaag gelukkig even met rust laat, omdat ik niet meer wil wachten op dat ‘perfecte moment’ dat nooit zal komen. Omdat ik gewoon ruimte wil geven aan datgene dat roept in mij om ontketend te worden.
Als jij voelt dat je vastzit, niet in beweging komt met iets waarvan je voelt dat je het zo graag wil doen. Of het nu gaat over starten met een hobby die volledig buiten je comfortzone ligt, of toch de sprong wagen naar het zelfstandige bestaan, wat het ook is, geef het aandacht, geef het ruimte, om er te zijn en ga in beweging en voel.
En last but not least, verplicht jezelf om de vraag ook om te keren als je hoofd je uitnodigt om je af te vragen ‘maar wat als ...’ .. Ja, what if .. it all works out ...